گذرگاهى خطرناک‏تر و در عین حال لطیف‏تر از گذرگاه امتحان و ابتلا نیست، انسان براى دست یافتن به قدرت‏هاى عالى معنوى امتحان مى ‏شود و چون در این‏ امتحان پیروز و سربلند شد براى ورود به عالم آخرت با سرمایه‏ اى سنگین و حالاتى ملکوتى و الهى آماده مى ‏گردد و به وقت ورود مورد استقبال ارواح طیبه صالحان قرار گرفته و برزخ او شعبه‏ اى از بهشت خدا خواهد بود.

چون قیامت گردد براى شرکت در عالى ‏ترین مسابقه که هدفش جنات الهى است وارد مى ‏شود و در آنجا مورد استقبال ملائکه رحمت و خشنودى خداى مهربان قرار مى‏ گیرد و در وقت ورود به بهشت مخاطب به این خطاب عاشقانه مى ‏گردد:

[وَ قالَ لَهُمْ خَزَنَتُها سَلامٌ عَلَیْکُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوها خالِدِینَ‏].

نگهبانانش به آنان گویند: سلام بر شما، پاکیزه و نیکو شدید، پس وارد آن شوید که [در آن‏] جاودانه‏ اید.

آرى، بهشت و نعمت جاوید آن و تهنیت خزنه بهشت، مزد آن صبر و حوصله و برخورد صحیحى است که به ابتلائات و آزمایش‏هاى الهى داشتند.

[وَ الْمَلائِکَةُ یَدْخُلُونَ عَلَیْهِمْ مِنْ کُلِّ بابٍ* سَلامٌ عَلَیْکُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ].

و فرشتگان از هر درى بر آنان درآیند.* [و به آنان گویند:] سلام بر شما به پاس استقامت و صبرتان [در برابر عبادت، معصیت و مصیبت‏] پس نیکوست فرجام این سراى.

مسئله حتمیت امتحان و ابتلا باید به طور دائم به وسیله پدران و مادران متعهد و معلمان دلسوز و به خصوص خطیبان و واعظان و ناصحان و پنددهندگان به‏ فرزندان و جوانان و مردم گوشزد شود و به تمام عباد خدا براى برخورد صحیح با آزمایش‏هاى الهى و ابتلائات ربانى آمادگى داده شود.

رها گذاردن فرزندان و شاگردان کلاس و مردم از تعلیم این حقیقت دور از انصاف و مخالف با قواعد الهى است.

آنان که در این زمینه آمادگى لازم را ندارند، در برخورد به کم‏ترین حادثه، محکوم حادثه مى ‏گردند و نیروهاى الهى آنان در مدار برنامه‏ هاى ابلیسى و شیطانى قرار مى ‏گیرد، امتحان گذرگاه لطیف و در عین حال گذرگاه و عقبه بسیار پرخطرى است.